Het is weeral een tijdje geleden, dus hier komt een volgende update over het actuele leven in Santa Maria en Arvorezinha!
Vorig weekend, na een zware werkweek, voelde het uiteraard weer aan als een perfecte gelegenheid om een stapje in onze thuisstad te zetten. Daarvoor hadden we ons aangesloten bij het gezelschap van Ricardo, een huisgenoot van Benjamin. We begaven ons naar discotheek 'Museo' met Ricardo en z'n vrienden. Voor vertrek kregen we echter te horen dat dit een 'chique' club was, en dat er daarom geen korte broeken werden getolereerd... Stonden we daar schoon, de ene met een korte zwarte broek en een Korpiklaani-shirt, de andere met een rode ruitjesshort en een schrale t-shirt met een fiets op. Gezien ik bij Benjamin was, en geen lange broek bij had, en gezien Benjamin in een solidaire bui was, vertrokken we met het excuus 'Sorry, we're Belgian!' toch richting Museo. Dit laatste excuus bracht ons niet voorbij de buitenwippers, en al snel stonden we terug in de woonkamer van Benjamin. Ik trok een blauwe jeansbroek van Ricardo aan, Benjamin bij gebrek aan iets beters een vuile jeansbroek met plekken op... en zo waagden we onze tweede poging tot toegang... met succces deze keer, ookal zagen we er marginaler uit dan tevoren. Eens binnengekomen werd ons dan maar liefst 8€ inkom gevraagd. Dit liet ons vermoeden dat het dan wel echt de moeite moest gaan zijn! Helaas zijn we hiervan tot op heden niet van overtuigd. Een live-bandje, OK, maar voor de rest een bende niet-dansende opgetutte schminkdozen, omringd door een horde afgeborstelde patsers... Het voelde niet meteen aan als thuiskomen moet ik zeggen. De enige redding die we nog zagen was het consumeren van gerstennat tot zelfs deze club ons kon bekoren. Vol goeie moed begaven we ons naar de bonnekes, om dan één te worden met een frisse pint. Tot overmaat van ramp werd er ons in plaats van bier een Hollands sanitair aftreksel, 'Heineken' of zoiets, in dehanden geduwd. Dat deed de deur toe, en niet veel later werd de nachtrust ingezet! Volgende keer beter!
 |
| ... Het zag er ni uit.... |
Die volgende keer liet niet lang op zich wachten. Daags nadien gaven we het nachtleven in Santa Maria een volgende kans. Deze avond begon met het zelf maken van de Braziliaanse specialiteit: 'Caipirinha', een drank gemaakt van cachaça (stere drank), limoen, suiker ijs en water. Met de complimenten van de mensen die het ons leerden maakten we deze zelfgebrouwen geestverruimers graag soldaat!
 |
| Zelf caipirinha 'shaken'. |
Wie zich vorig bericht nog herinnert, weet misschien nog dat we onszelf een rit hadden gescoord van het ene feestje naar het andere. Wel, deze week hebben we het klaargespeeld (vooral dankzij Benjamin) om met diezelfde feestbrigade een verjaardag te gaan vieren, en zo op de guestlist van een andere club komen te staan. Hier hadden de aanwezigen meer zin in een feestje, en was er van Heineken geen sprake! Dat hielden we wel wat langer vol, dus de tweede legendarische feestnacht in Brazilië was een feit!
Het is hier uiteraard niet altijd feesten wat de klok slaat. Gedurende de week wordt er volgens een vaste routine hard gewerkt! Om hiervan een beter beeld te krijgen, plant ik hier onze dagplanning neer:
07h00: Opstaan!
07h20: Afspraak aan de auto met de terrreincollega's om te gaan ontbijten. Ontbijten doen we niet in ons hotel, maar een een soort bakkerij.
07h30: Ontbijt. Dit ziet er dagelijks ongeveer zo uit:
 |
| Ontbijt: pistolet met kaas, heps en groentjes, een stuk chocoladecake en passievruchtensap. Alles tesamen: 1,20€. |
08h00: Langs de supermarkt om lunch te kopen. Deze bevat 3 pistolékes met kaas en heps, en koekjes uiteraard!
08h30: Aangekomen op het veld; het graven kan beginnen! Deze week bestonden we uit een team van 6. Dit zijn onze vier gasten:
 |
| Van links naar rechts: Elizeu, Leandro (Espeito voor de vrienden), Rafael (Ramon voor de vrienden) en Luis! |
12h00: Lunch (en een middagdutje voor sommigen ;-) )
 |
| Middagpauze! |
Eten deden we vandaag in de tuin van lokale boeren. In hun frigo mochten we vanaf 's ochtends frisdrank koud zetten! Bij boeren horen dieren uiteraard. Deze hond stond vandaag in voor de veiligheid, maar we waren eerder vriend dan vijand ;-)
 |
| Foto speciaal voor mémé! ;-) |
13h00: Terug aan het werk! Profielputten graven, bodemstalen nemen en inpakken!
 |
| Het graven van profielputten, tot 1m30 diep. |
 |
| Profielput met de verschillende bodemhorizonten, aangegeven door kleurveranderingen. |
18h15: Zonsondergang. Het wordt te donker om te werken. We spannen onze werkzone af zodat niemand in de put sukkelt.
18h30: Terug in ons hotel om ons van al het vuil te ontdoen,de sociale wereld in België te checken en eventueel de volgende dag te overlopen.
20h30: Avondeten. Dit gebeurt nog steeds in restaurant Bombonatto. Vandaag kregen we een 'specialleke' voorgeschoteld. Het was een rijstgerecht met vlees in verwerkt (eigenlijk equivalent aan risotto). Daarbij werden gefrituurde kaas- en maisstaven geserveerd, aangevuld met een groentenschotel. Heel lekker!
 |
| Ons gezelschap, met rechtsboven Adones, de uitbater. |
 |
| Links de gefrituurde mais, rechts de kaasstaaf (geen kaaskroket!) |
Na het eten drinken we nog een pint, bij voorkeur 'Serramalte'. Dat is één van de weinige bieren met een acceptabele biersmaak hier. Gezien we altijd op dezelfde plek gaan eten, zijn we ook al helemaal bekend bij de uitbaters. Steeds we binnenkomen worden we begroet met een hand en 'Goedenavond Wouter!'. Gezien de vrij beperkte menukaart is dat waarschijnlijk ook de reden waarom we hier graag blijven komen :-p.
22h30: Terug in ons hotel. Tijd om te gaan slapen!
 |
| Drs. Campforts 'kruipt in z'n struik'. |
Ziezo. Hier beëindig ik dit bericht, met onderaan nog enkele leuke sfeerbeelden. Als alles goed gaat ga ik dit weekend een klein reisje maken met Benjamin. Daarover volgende week meer, hopelijk met prachtige foto's!
Boa Noite!
T'Seyen
 |
| Occhtendmist in het Arvorezinha bekken |
 |
 |
| Zonsondergang met de planeet Jupiter |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten