Waaaauw T'Seyen! Brazilië! Samba en carnaval en warm weer enzo...!

... daarvoor kom je best in de zomer nogeens terug! Zoals ik hier laat vermoeden, is de winter hier flink z'n best aan't doen, en vandaag werd daarvan een dieptepunt bereikt. Ik had het niet verwacht toen ik naar Brazilie reisde, en de verhouding korte / lange broeken in mijn kast getuigen van diezelfde gedachte, maar het is ondertussen zo ver gekomen dat ik sneeuwvlokken zie vallen uit mijn raam. De temperaturen zijn hier dezer dagen slechts een getal van 1 cijfer, en 's nachts durft daar wel eens een '-' voorkruipen. Allemaal goed en wel, want dat hebben we in België toch ook? Ja dat is waar, maar in België wordt dat bestreden met isolatie, dubbel glas en een centrale verwarming... allemaal dingen die hier geen voorrang hebben op een airco! Terwijl ik dit typ zit ik onder 5 dekens wolkjes te blazen in ons hotel in Arvorezinha, waar ons studiegebied ligt. Want het werk, dat maakt zichzelf niet af! Al moet ik zeggen dat we ondertussen wel flink opgeschoten zijn. De drie landbouwvelden zijn op enkele uren werk na helemaal klaar. Dan volgt er nog een stukje onaangeroerd woud waar we graag wat bodem van zouden meenemen, en ten slotte ligt er nog een stuk grasveld te wachten op het hoger gelegen plateau. Die laatsten zijn makkelijker te samplen omdat we hier slechts 1 transect nodig hebben, dat we dan later zullen vergelijken met de gronden die wel onder landbouw hebben gelegen. Ik schat dat tegen het einde van volgende week de hele klus er wel opzit. Wat mij dan nog rest is veel laboratoriumwerk,dat bestaat uit het mengen van bodemstalen die voor Cesium en Beryllium-analyse gebruikt worden, het zeven op een grootte van 2mm en het drogen op 50°C van diezelfde stalen, en het bepalen van de bulk density en water holding capacity van de bodem in elke meetpunt. Dit is een vrij uitgebreide job die niet volledig zal kunnen afgehandeld worden in Brazilië, maar dat is geen probleem, aangezien alle grondstalen nadien naar België worden getransporteerd. Dit transport zal gebeuren door middel van vele potjes en zakjes, ingepakt in een hele grote kist, die dan in een container zal terechtkomen. Deze container gaat dan mee op een vrachtschip, en na een twee weken durende trip over de Atlantische Oceaan, komen mijn stalen hopelijk in België weer aan!

Voor de rest kan ik jullie al vertellen dat ik vanaf 13 tot 30 september op reis zal zijn. Deze is quasi helemaal geboekt en geregeld, en omdat iedereen zich nu afvraagt: waar gaat ge dan naartoe? Wel, hier is de planning:

• Met de bus naar Porto Alegre
• Dan een andere bus naar Montevideo, de hoofdstad van Uruguay
• Na 2 nachten met de boot naar Buenos Aires, de hoofdstad van Argentinië
• Na 3 nachten met het vliegtuig naar Rio de Janeiro
• Na 4 nachten met het vliegtuig naar Manaus, een stad in het midden van het Amazonewoud
  Daar heb ik dan een 5 dagen durende excursie met een Engelstalige gids, en hopelijk veel leuk volk
• En dan met het vliegtuig weer naar Porto Alegre, om nadien een bus te nemen, terug naar Santa Maria

Een hele mooie trip lijkt me. Kijken jullie maar al uit naar de foto's en verslagen die hier op deze blog gepost zullen worden ;).

Tot ziens!

T'Seyen

Hallo iedereen!

Zoals in vorig bericht al aangehaald, was de bedoeling om in het voorbije weekend een reisje te maken. Het plan was om samen met Benjamin naar Foz do Iguaçu te gaan. Daar zijn één van de mooiste watervallen ter wereld te zien, de Iguacu Falls! Het enige probleem dat we nog voor ons zagen was het vervoer. Om de bus van vrijdagavond te nemen waren we te laat terug van ons studiegebied, en op zaterdag reed er geen bus. Maar dankzij de vastberadenheid van Benjamin om voor zijn vertrek toch nog een ander stukje Brazilië te zien, beslisten we om een auto te huren, en gewoon naar Iguacu en terug te rijden. U moet weten, een enkele rit omvat 800km over een tweevaksbaan, met vrachtwagens en een maximumsnelheid van meestal 80km/h! Bovendien zaten we met een tijdsgebrek, omdat Benjamin op dinsdagmiddag moest beginnen terugreizen naar België, en we pas zondagavond vertrokken. U leest het goed... zondagavond vertrokken. Geladen met koeken, chips, cola, Burn, red Bull en bokes met kaas reden we omstreeks 23h30 de nacht in, richting één der wonderen der natuur! Al zeggen we het zelf: dit ging verbazend goed. Met slechts enkele stops om van chauffeur te wisselen, baanden we ons een mistige weg naar het noorden.
De echte schoonheid van de omgeving werd ons uiteraard pas duidelijk bij zonsopgang. Woorden schieten hier tekort om de zonsopgang boven de Rio Iguacu te beschrijven...

Na een stevige 12h durende rit begaven we ons meteen richting de watervallen. Meteen viel ons op dat dit prachtige natuurwonder reeds volledig in het toeristisch kader is gevallen. Japanners met fotocamera's, plattegronden met vrolijke kindjes op, een transferbus met open bovengedeelte en een afspeelbandje met info, ... Niet meteen ons ding, maar het was voor het goeie doel eh ;) Dat goeie doel werd ons dan ook al meteen naar de oren geslingerd bij het afstappen van deze bus. Laat de foto's de rest van de namiddag beschrijven:

Drie uren later hadden we alles zowat gezien. Met alles bedoel ik hier de Braziliaanse kant van de watervallen. Wanneer je op de foto's hierboven naar het begin van de watervallen kijkt, dan kijk je eigenlijk naar Argentinië. Dat was dus ook het plan voor de volgende dag: de Argentijnse kant van de Iguacu Falls bekijken. Maar eerst was er een lange rustpauze nodig. We hadden immers nog steeds niet geslapen sinds ons vertrek. Rust werd ons aangeboden in een hostel, waar we na een stevige pizza zo'n 9 uur slaap tegemoet gingen :-).
Daags nadien namen we deel aan de - door de hostel georganiseerde - rit naar Argentinië. We werden aan de ingang van de watervallen afgezet, en om 18h werden we daar opnieuw opgepikt. In tussentijd waren we getuigen van deze wonderbaarlijke schoonheden:

Zoals gepland bracht de hostelbus ons 's avonds weer naar huis. Bij aankomst kropen Benjamin en ik opnieuw onze huurauto in om alweer doorheen de nacht terug naar Santa-Maria te rijden. U gelooft me vast wel als ik vertel dat dit een enorm prachtige ervaring was!

Tot de volgende!

T'Seyen

Het leven zoals het is... Soil Samplers!

Gegroet vrienden, familie, vrienden van familie en familie van vrienden,

Het is weeral een tijdje geleden, dus hier komt een volgende update over het actuele leven in Santa Maria en Arvorezinha!

Vorig weekend, na een zware werkweek, voelde het uiteraard weer aan als een perfecte gelegenheid om een stapje in onze thuisstad te zetten. Daarvoor hadden we ons aangesloten bij het gezelschap van Ricardo, een huisgenoot van Benjamin. We begaven ons naar discotheek 'Museo' met Ricardo en z'n vrienden. Voor vertrek kregen we echter te horen dat dit een 'chique' club was, en dat er daarom geen korte broeken werden getolereerd... Stonden we daar schoon, de ene met een korte zwarte broek en een Korpiklaani-shirt, de andere met een rode ruitjesshort en een schrale t-shirt met een fiets op. Gezien ik bij Benjamin was, en geen lange broek bij had, en gezien Benjamin in een solidaire bui was, vertrokken we met het excuus 'Sorry, we're Belgian!' toch richting Museo. Dit laatste excuus bracht ons niet voorbij de buitenwippers, en al snel stonden we terug in de woonkamer van Benjamin. Ik trok een blauwe jeansbroek van Ricardo aan, Benjamin bij gebrek aan iets beters een vuile jeansbroek met plekken op... en zo waagden we onze tweede poging tot toegang... met succces deze keer, ookal zagen we er marginaler uit dan tevoren. Eens binnengekomen werd ons dan maar liefst 8€ inkom gevraagd. Dit liet ons vermoeden dat het dan wel echt de moeite moest gaan zijn! Helaas zijn we hiervan tot op heden niet van overtuigd. Een live-bandje, OK, maar voor de rest een bende niet-dansende opgetutte schminkdozen, omringd door een horde afgeborstelde patsers... Het voelde niet meteen aan als thuiskomen moet ik zeggen. De enige redding die we nog zagen was het consumeren van gerstennat tot zelfs deze club ons kon bekoren. Vol goeie moed begaven we ons naar de bonnekes, om dan één te worden met een frisse pint. Tot overmaat van ramp werd er ons in plaats van bier een Hollands sanitair aftreksel, 'Heineken' of zoiets, in dehanden geduwd. Dat deed de deur toe, en niet veel later werd de nachtrust ingezet! Volgende keer beter!

... Het zag er ni uit....

Die volgende keer liet niet lang op zich wachten. Daags nadien gaven we het nachtleven in Santa Maria een volgende kans.  Deze avond begon met het zelf maken van de Braziliaanse specialiteit: 'Caipirinha', een drank gemaakt van cachaça (stere drank), limoen, suiker ijs en water. Met de complimenten van de mensen die het ons leerden maakten we deze zelfgebrouwen geestverruimers graag soldaat!

Zelf caipirinha 'shaken'.

Wie zich vorig bericht nog herinnert, weet misschien nog dat we onszelf een rit hadden gescoord van het ene feestje naar het andere. Wel, deze week hebben we het klaargespeeld (vooral dankzij Benjamin) om met diezelfde feestbrigade een verjaardag te gaan vieren, en zo op de guestlist van een andere club komen te staan. Hier hadden de aanwezigen meer zin in een feestje, en was er van Heineken geen sprake! Dat hielden we wel wat langer vol, dus de tweede legendarische feestnacht in Brazilië was een feit!


Het is hier uiteraard niet altijd feesten wat de klok slaat. Gedurende de week wordt er volgens een vaste routine hard gewerkt! Om hiervan een beter beeld te krijgen, plant ik hier onze dagplanning neer:

07h00: Opstaan!
07h20:  Afspraak aan de auto met de terrreincollega's om te gaan ontbijten. Ontbijten doen we niet in ons hotel, maar een een soort bakkerij.
07h30: Ontbijt. Dit ziet er dagelijks ongeveer zo uit:

Ontbijt: pistolet met kaas, heps en groentjes, een stuk chocoladecake en passievruchtensap. Alles tesamen: 1,20€.

08h00: Langs de supermarkt om lunch te kopen. Deze bevat 3 pistolékes met kaas en heps, en koekjes uiteraard!
08h30: Aangekomen op het veld; het graven kan beginnen! Deze week bestonden we uit een team van 6. Dit zijn onze vier gasten:

Van links naar rechts: Elizeu, Leandro (Espeito voor de vrienden), Rafael (Ramon voor de vrienden) en Luis!

12h00: Lunch (en een middagdutje voor sommigen ;-) )

Middagpauze!

Eten deden we vandaag in de tuin van lokale boeren. In hun frigo mochten we vanaf 's ochtends frisdrank koud zetten! Bij boeren horen dieren uiteraard. Deze hond stond vandaag in voor de veiligheid, maar we waren eerder vriend dan vijand ;-)

Foto speciaal voor mémé! ;-)

13h00: Terug aan het werk! Profielputten graven, bodemstalen nemen en inpakken!

Het graven van profielputten, tot 1m30 diep.

Profielput met de verschillende bodemhorizonten, aangegeven door kleurveranderingen.

18h15: Zonsondergang. Het wordt te donker om te werken. We spannen onze werkzone af zodat niemand in de put sukkelt.
18h30: Terug in ons hotel om ons van al het vuil te ontdoen,de sociale wereld in België te checken en eventueel de volgende dag te overlopen.
20h30: Avondeten. Dit gebeurt nog steeds in restaurant Bombonatto. Vandaag kregen we een 'specialleke' voorgeschoteld. Het was een rijstgerecht met vlees in verwerkt (eigenlijk equivalent aan risotto). Daarbij werden gefrituurde kaas- en maisstaven geserveerd, aangevuld met een groentenschotel. Heel lekker!

Ons gezelschap, met rechtsboven Adones, de uitbater.

Links de gefrituurde mais, rechts de kaasstaaf (geen kaaskroket!)

Na het eten drinken we nog een pint, bij voorkeur 'Serramalte'. Dat is één van de weinige bieren met een acceptabele biersmaak hier. Gezien we altijd op dezelfde plek gaan eten, zijn we ook al helemaal bekend bij de uitbaters. Steeds we binnenkomen worden we begroet met een hand en 'Goedenavond Wouter!'. Gezien de vrij beperkte menukaart is dat waarschijnlijk ook de reden waarom we hier graag blijven komen :-p.

22h30: Terug in ons hotel. Tijd om te gaan slapen!

Drs. Campforts 'kruipt in z'n struik'.

Ziezo. Hier beëindig ik dit bericht, met onderaan nog enkele leuke sfeerbeelden. Als alles goed gaat ga ik dit weekend een klein reisje maken met Benjamin. Daarover volgende week meer, hopelijk met prachtige foto's!

Boa Noite!

T'Seyen

Occhtendmist in het Arvorezinha bekken

Zonsondergang met de planeet Jupiter