Hallo iedereen!

Zoals in vorig bericht al aangehaald, was de bedoeling om in het voorbije weekend een reisje te maken. Het plan was om samen met Benjamin naar Foz do Iguaçu te gaan. Daar zijn één van de mooiste watervallen ter wereld te zien, de Iguacu Falls! Het enige probleem dat we nog voor ons zagen was het vervoer. Om de bus van vrijdagavond te nemen waren we te laat terug van ons studiegebied, en op zaterdag reed er geen bus. Maar dankzij de vastberadenheid van Benjamin om voor zijn vertrek toch nog een ander stukje Brazilië te zien, beslisten we om een auto te huren, en gewoon naar Iguacu en terug te rijden. U moet weten, een enkele rit omvat 800km over een tweevaksbaan, met vrachtwagens en een maximumsnelheid van meestal 80km/h! Bovendien zaten we met een tijdsgebrek, omdat Benjamin op dinsdagmiddag moest beginnen terugreizen naar België, en we pas zondagavond vertrokken. U leest het goed... zondagavond vertrokken. Geladen met koeken, chips, cola, Burn, red Bull en bokes met kaas reden we omstreeks 23h30 de nacht in, richting één der wonderen der natuur! Al zeggen we het zelf: dit ging verbazend goed. Met slechts enkele stops om van chauffeur te wisselen, baanden we ons een mistige weg naar het noorden.
De echte schoonheid van de omgeving werd ons uiteraard pas duidelijk bij zonsopgang. Woorden schieten hier tekort om de zonsopgang boven de Rio Iguacu te beschrijven...

Na een stevige 12h durende rit begaven we ons meteen richting de watervallen. Meteen viel ons op dat dit prachtige natuurwonder reeds volledig in het toeristisch kader is gevallen. Japanners met fotocamera's, plattegronden met vrolijke kindjes op, een transferbus met open bovengedeelte en een afspeelbandje met info, ... Niet meteen ons ding, maar het was voor het goeie doel eh ;) Dat goeie doel werd ons dan ook al meteen naar de oren geslingerd bij het afstappen van deze bus. Laat de foto's de rest van de namiddag beschrijven:

Drie uren later hadden we alles zowat gezien. Met alles bedoel ik hier de Braziliaanse kant van de watervallen. Wanneer je op de foto's hierboven naar het begin van de watervallen kijkt, dan kijk je eigenlijk naar Argentinië. Dat was dus ook het plan voor de volgende dag: de Argentijnse kant van de Iguacu Falls bekijken. Maar eerst was er een lange rustpauze nodig. We hadden immers nog steeds niet geslapen sinds ons vertrek. Rust werd ons aangeboden in een hostel, waar we na een stevige pizza zo'n 9 uur slaap tegemoet gingen :-).
Daags nadien namen we deel aan de - door de hostel georganiseerde - rit naar Argentinië. We werden aan de ingang van de watervallen afgezet, en om 18h werden we daar opnieuw opgepikt. In tussentijd waren we getuigen van deze wonderbaarlijke schoonheden:

Zoals gepland bracht de hostelbus ons 's avonds weer naar huis. Bij aankomst kropen Benjamin en ik opnieuw onze huurauto in om alweer doorheen de nacht terug naar Santa-Maria te rijden. U gelooft me vast wel als ik vertel dat dit een enorm prachtige ervaring was!

Tot de volgende!

T'Seyen